Sexfaldur Íslandsmeistari á hlaupum

Meistaramótið í frjálsum íþrótta öldunga var haldið um þarliðna helgi og gullinn hlóðust að okkur FH-ingunum og sigruðum við í stigakeppni liða, þriðja árið í röð. Fékk ég þann heiður sem stigahæsti FH-ingurinn, ásamt Traust Sveinbjörnssyni að taka á móti bikarnum í lokin. 

Gullin mín og Íslandsmeistaratitlarnir urðu 6, gull í öllum greinum sem ég keppti í. Auðvitað tók ég á og gerði mitt besta en verð strax að viðurkenna að enginn í mínum aldursflokki þorði að keppa við mig. Mótið var einstaklega skemmtilegt og gaman að sjá að maður getur átt framtíð í íþróttum. Í hvert sinn segir maður að gott væri nú að æfa a.m.k. einu sinni en aldrei verður af því svo tæknigreinarnar lóðkast, langstökk og kúluvarp verða mikið skemmtiefni og árangurinn eftir því.

En gullin og titlarnir duga ekki langt og ekki fann ég fyrir þeim þegar við hlupum í hráslagaveðri í morgun. Við Ingólfur ákváðum að hlaupa "hægt" og 90 mínútur skyldi æfingin vera, ekki styttri. Við sluppum alveg við rigningu ef frá eru taldir síðustu metrarnir. Áttin var sennilega A eða SA þegar hún lét á sig kræla og þá var hún að sjálfsögðu á móti. Við hlupum vestur í bæ, þaðan í Garðabæ, meðfram ströndinni og norðan við Silfurtúnið og meðfram Reykjanesbrautinni upp á Vífilsstaðaveg. Þaðan fórum við Flatirnar inn að skóla og svo hitaveitustokkinn í átt að Fjarðarkaupum. Við fórum svo allt Álfaskeiðið, næstum, út að Smyrlahrauni, niður á Strandgötu, Vesturgötu og yfir á Strandstíginn, út á bryggju og í Suðurbæjarlaug og urðu kílómetrarnir rúmir 17. Nafni minn hann Siggi slóst í hópinn á Flötunum eftir að hafa tekið smá krók.

Mikið var spjallað alla leiðina og ýmsar ákvarðanir teknar. Potturinn tók svo við og maður gleymdi fljótt að maður var oft hundlatur á leiðinni. 

https://www.polarpersonaltrainer.com/shared/exercise.ftl?shareTag=dc1e1573eb01c6a3e82da6de4904f4ae