já, mikið var gott að vita þetta

Væri ekki skemmtilegra ef blaðamenn mbl.is færu út á örkina hér heima í stað þess að liggja á netinu eins og einmana unglingar og lepja upp fréttir af öðrum miðlum?

Mig langar að hafa þá trú að Morgunblaðið (og mbl.is) sé alvöru fréttamiðill.

Morðmál upplýst í Danmörku

NISK - Ný íslensk króna - hugmynd frá Kanada

Ég fékk þessar hugleiðingar sendar frá John Zufelt. Birti þær hér til gamans. 

 

As a retired Canadian banker, I want to suggest an alternative restructuring monetary plan for Iceland, and as a friend believe it can provide hope for future generation rather than another mountain of debt and the eventual loss of your rights and assets.

Question: if Egil's treasure were found today would it have value? The answer of course is yes because it was supposed to be gold and silver, which has a value today just as it did in Egil's time and it would have kept up with inflation and still be 'worth a fortune' in present times.

The most successful currency in the history of man has been those tied to the gold standard. A coin containing gold has immediate world-wide value and can not be discounted nor manipulated. The best example is the "Solidus" (or nicknamed the 'Bezant') that was coined by emperor Constantine in Constantinople in the 4th century A.D. It contained 65 grains of gold and this currency became accepted all over the known world for 800 years. If the Bezant were in existance today, it would still have a real value. 65 grains of gold equals .1369 troy ounces, multiplied by current gold price of $700USD/ounce, equals $95.83 in US dollars. This would be the current and indisputable world-wide value of the Bezant today. What other ancient currency can make this claim?

The problems that got Iceland into this mess and indeed so very many other countries, is the debt-based monetary system that prints worthless pieces of paper and issues them as debt. It was debt that got you into this situation and the "experts" now say, more debt will get you out. It's like paying off the Visa Card with the Master Card, and I believe the reason so many of your citizens are thinking of leaving Iceland today is that in their heart they know that these future loans and increased debts will enslave all future generations of Icelanders as well as hand over your assets of fishing and energy and airspace, etc, etc to the bankers of the world.

My suggestion is this: As a person might go into bankruptcy and start over, so should Iceland. Say to the world, "we are very sorry, but this is what has happened. We will endeavor to repay our debts when we get going again." And to 'get going again' accept a loan from a like-minded country like Norway (currently said to offer $650 millionUSD value) and with this money buy gold and mint a new currency tied to gold. As with the Bezant it can have a defined number of grains with a 99.99% purity and will immediately have world-wide acceptence and value.

Of course the current 'expert' bankers will aggressively challenge this because they want their debt machine to continue, but I have no doubt that a NISK (new Icelandic Kroner) tied to gold will protect the value of your currency in future and allow you economy to restart.

To go along with this, the new banks of Iceland must stop issuing Fiat money (paper) and stop the practice of 'fractional reserve lending' (increasing the money supply with no value attached). The banks now become issuers of 'script money' backed and fully exchangeable' into gold. In this way there will not be inflation to take away the value of the currency, and as gold is accepted around the world, the NISK would also be guaranteed that same acceptance. Banks should return to their original function of safe-keeping real assets, and not the printers of worthless paper and speculative investors.

This, then is the concept to restart your economy and restart trade with the world, but most of all to keep your heritage and your assets for the future generations of Icelanders.

John Zufelt

Quote by Alan Greenspan, 1967 (before he became Federal Reserve Chairman)

"The abandonment of the gold standard made it possible for the welfare statists to use the banking system as a means to an unlimited expansion of credit…. The law of supply and demand is not to be conned. As the supply of money increases relative to the supply of tangible assets in the economy, prices must eventually rise. Thus the earnings saved by the productive members of the society lose value in terms of goods….. In the absence of the gold standard, there is no way to protect savings from confiscation through inflation. There is no safe store of value…. Deficit spending is simply a scheme for the 'hidden' confiscation of wealth."

In July of 1944 the Bretton Woods Agreement tied world currencies to gold (linked through the US dollar). In 1971, that link with gold was broken and ever since the world banks have printed worthless paper money issued as debt. Every new dollar printed today increases the world's debt. As we now cry for governments to "bailout" banks and corporations we forget that governments have no money – no savings account to spend, only the ability to print new money and thereby go further into debt. And who will pay for the old debts and the spiral of new debts? The answer is, every citizen on earth and our children and our childrens' children, forever and ever. The debt machine can only function in one direction, to increase debt. We must vote for change in banking, and a return to the gold standard is a real option.

Guðna finnst söknuður af Guðna

Alltaf tekst Guðna að koma á óvart. Á þessu átti maður síst von. Vonandi er hann ekki að rýma til fyrir Valgerði eða kannski vonandi því hún gengur af flokknum dauðum nú þegar hún tekur við af Guðna sem formaður. Mér fannst bréfið til hennar frá norðanmönnunum tveimur gott þó Bjarni Harðarson hafi klúðrað því illilega að koma innihaldi þess til fjölmiðla (Þar var enginn drengskapur heldur).

Kannski hafi honum ofboðið að vera innan um þá sem ábyrgð bera en vilja ekki axla hana. Frekar hefði ég viljað sjá afsögn fjármálaráðherrans og viðskiptaráðherrans. En við eigum víst ekki vona á neinu góðu þessa dagana.

Takk nafni fyrir skemmtilegt tímabil. Ég var ekki oft sammála þér en hafði gaman af að hlusta á þig. Þú færð kannski inni í gestahúsi fjármálaráðherrans í Hafnarfirði, Þykkvabæ eða í Hvolhreppnum.

Guðni segir af sér þingmennsku

... í Alaska

.. eins og kemur fram í fréttinni sjálfri. Íþróttafréttamenn tala oft um að sigra leikinn en þeir eru jú bara íþróttafréttamenn :)

Obama sigraði Indiana

Tengdapabbi er líka dáinn

Við jörðuðum mömmu í gær og nú í dag, á 12 ára afmælisdegi Jóns kvaddi tengdafaðir minn, Ásgeir Beck Guðlaugsson þennan heim. Ekki voru nema þrjár vikur á milli þeirra í aldri.

Tengdapabbi greindist með Alzheimers sjúkdóminn fyrir all nokkrum árum síðan og hefur þessi skelfilegi sjúkdómur nú tekið hann frá okkur. Við sjúkdóminn breyttist persóna hans og hann var ekki sá sem við þekktum hann áður. Æ meir dró af honum og svo var komið að hann var kominn alfarið á öldrunardeild á Landakotsspítala og hann þekkti engan. Tengdamamma stóð við hlið hans alla tíð, sinnti honum og hjúkraði oft við erfiðar aðstæður. Því er vart hægt að lýsa hversu mikið er lagt á maka þeirra sem fá þennan sjúkdóm. Hún reyndi ávallt að sjá hið bjarta í lífinu og sinnti honum af miklum kærleika. Stuttu eftir andlát móður minnar fór að draga af honum og hann lagðist í rúmið, hann var nýfarinn að fá sterk deyfilyf við verkjum og síðustu dagana svaf hann að mestu, alveg úr sambandi við aðstandendur sem voru hjá honum öllum stundum.

Ég kveð nú ástkæran tengdaföður sem á svo margt að gjalda og ég minnist hans með gleði og ástúð. Fjölskyldan stendur þétt saman og syrgir. Ásgeir er hvíldinni feginn, hafði fengið að þjást nóg og nú hefur hann fengið hvíldina.

Ásgeir var fæddur í Hafnarfirði 18.12.1929, sonur hjónanna Guðlaugs Ásgeirssonar, sjómanns og Valgerðar Hildibrandsdóttur, verkakonu. Hann missti föður sinn ungur og fór á unglingsaldri að vinna fyrir fjölskyldunni og gerðist matsveinn til sjós. Hann var til sjós þar til hann hitti Arndísi Lilju Níelsdóttur sem síðar varð konan hans og eignuðust þau 6 börn en eitt þeirra fæddist andvana. Fyrir átti Ásgeir einn son. Barnabörn Ásgeirs eru 20 og 3 barnabarnabörn.

Ásgeir starfaði með tengdaföður sínum í Timburverslun Árna Jónssonar og varð síðar framkvæmdastjóri þar. Hann starfaði síðan sjálfstætt við innflutning en lauk starfsferli sínum sem forstöðumaður íþróttahúss fatlaðra. Ásgeir var mjög virkur í félagsstarfi, starfaði m.a. mikið fyrir ÍR og Íþróttabandalag Reykjavíkur auk þess sem hann var virkur Kiwanisfélagi.

Yndislegur en erfiður dagur

Í dag bar ég móður mína til grafar. Útförin var gerð frá kirkjunni okkar, Fríkirkjunni í Hafnarfirði. Fjölmargir fallegir kransar, blóm og skreytingar settu kirkjuna í hátíðarbúning sem hæfði mömmu. Kirkjan var troðfull og ennfremur var troðfullt í safnaðarheimilinu þar sem gestir fylgdust með á sjónvarpsskjá. Guðmundur Sigurðsson organisti og Hjörleifur Valsson fiðluleikari, tveir yndislegir menn og frábærir tónlistarmenn léku ljúf lög fyrir athöfnina og ég gat ekki annað en brosað og hálf dillað mér með. Ég vissi að mömmu hefði líkað lögin vel og ég sá hana fyrir mér dansandi vals og tangó eftir þessum ljúfu lögum. Ég man eftir Ramóna og Ég er kominn heim, lög sem mamma hefði verið ánægð með.

Sjálf athöfnin hófst með forspili, Cavatini úr The Deer hunter, geysilega fallegt lag sem ég hafði bara heyrt spilað á gítar, en þeir félagar fóru afskaplega fallega með lagið.

Prestur við athöfnina var góður vinur okkar Einar Eyjólfsson sem hefur einstakt lag á að gera svona athafnir eðlilegar og fallegar. Fólk var kvatt til að taka undir í söng eins og mamma hefði viljað og mörgum fannst það svo gott að geta sungið með. Það er reyndar með ólíkindum að almennt skuli ekki sungið með í útförum. Mér finnst ég ekki vera þátttakandi nema ég fái að syngja með. Fyrsta lagið var sálmur sem mikið var sunginn í sveitinni, Ævibraut vor endar senn sem að jafnaði er sungið nokkuð hressilega af miklum krafti. Nú var það í spariútgáfu, mjög fallegt og ljúft að syngja með. Ég verð þó að viðurkenna að röddin brást nokkrum sinnum, tilfinningarnar streymdu fram.

Söngurinn var fallegur, lögin voru falleg og ég var óskaplega ánægður með athöfnina. Vissulega hefðum við viljað koma öllum fyrir í kirkjunni en það er ekki allt fengið. Ég hefði hvergi annars staðar viljað vera og leyfi mér bara að vera eigingjarn, mér leið óskaplega vel, umfaðmaður í þessari fallegu kirkju, hvað gat maður beðið um betra? Minningarorð sr. Einars voru óskaplega ljúf og beint áfram. Auðvitað höfðum við ljáð honum ýmsar staðreyndir en Einar þekkti mömmu og lýsti henni bæði vel og fallega. Ég gat brosað í hjarta mínu í minningum um undursamlega móður en þegar hann minntist á dansinn okkar mömmu, við rúmstokkinn, hálfum öðru sólarhring áður en hún dó, fannst mér allt ætla að bresta, tárin flæddu og ég var að því kominn að bresta í alvöru grát. Svo ljúfsár var sú minning. Mamma vildu oft setjast upp í rúminu, virtist líða betur svo. Einnig vildi hún oft setja fæturna út fyrir rúmstokkinn og eintaka sinnum stíga niður á gólfið. Þetta gerði hún þarna þegar ljóst var orðið að ekkert var hægt að gera annað en að reyna að láta henni líða sem best. Þarna stóð hún í faðmi mér og ég spurði hana hvort hún vildi ekki bara dansa, hvort við ættum ekki bara að dansa vals og svaraði hún þá, sem vart hafði mælt orð af vörum lengi, já, já og ég fann veikar hreyfingar hennar þar sem hún vaggaði sér aðeins til hliðar. Léttleikinn var enn til staðar þó aðeins væri biðin ein eftir.

Eftir minningarorðin söng hún Maríanna frænka (Másdóttir) Faðir vorið og gerði það dásamlega eins og við var að búast. Mér finnst reyndar ekki að það eigi að vera að gera faðir vorið að söng, kannski er það óþarfa viðkvæmni í mér, en söngurinn var fallegur og mömmu fannst óskaplega fallegt að hlýða á Maríönnu syngja þetta lag við jarðarför Hrefnu mágkonu sinnar fyrir skömmu.

Barnabörnin báru blóm og kransa, undursamlegur hópur og tengdabörn og tengdabörn okkar systkina báru kistuna úr kirkju og við systkinin, og þrjú barnabörn báru kistuna síðustu metrana í kirkjugarðinum þar sem mamma hvílir nú við hlið pabba sem dó fyrir 9 árum síðan.

Gríðarlegur fjöldi kom í erfidrykkjuna þar sem hann Ottó hafði ásamt sínu dekkað fallega upp borð og bauð upp á dýrindis kökur og snittur. Ég hafði tekið saman myndir af mömmu og við sýndum þær á stórum tölvuskjá. Myndirnar voru allt frá því mamma var barn þar til nú fyrir nokkrum vikum síðan. Hafði fólk greinilega mjög gaman af að skoða þær. Þó við erfiðar aðstæður væri var mjög gaman að hitta alla ættingjana, vini og kunningja sem maður sér allt of sjaldan. Þótti mér óskaplega vænt um að hitta allt þetta fólk og gott að vita af öllu þessu fólki sem átti góðar minningar um mömmu sem nú var farin frá okkur.

Minningarnar eru allt það sem við eigum eftir en þær eru líka margar og ljúfar. Elsku mamma, hvíl þú í Guðs friði. Hafðu eilífa þökk fyrir allt sem þú hefur veitt okkur. Minning þín mun aldrei deyja.

Móðir mín lést í dag

Mamma, Margrét Guðnadóttir lést í morgun. Eru þá báðir. foreldrar mínir fallnir frá en pabbi lést 22. ferbrúar 1999.

Mamma fæddist í Kirkjulækjarkoti í Fljótshlíð 9. janúar á því merkisári 1930, dóttir hjónanna Guðna Markússonar frá Kirkjulækjarkot, trésmiðs og prédikara og Ingigerðar Guðjónsdóttur frá Brekkum í Hvolhreppi.

Hún var sjöunda barn foreldra sinna en alls urðu börnin níu. Aðeins fjögur þeirra er nú eftir, farin eru Ninni, Maggi, Grétar og Dídí auk mömmu. Á stóru heimili var mikið að gera og mamma gekk til þeirra starfa sem til féllu hvort sem það var matseld eða fatasaumur. Mamma fór í Húsmæðraskólann í Hveragerði og útskrifaðist þar. Hún gegndi fjöldi þjónustustarfa, var 18 ára ráðskona á Tumastöðum, starfaði við þjónustustörf í Tryggvaskála en eftir að hún giftist föður mínum 23. júlí 1953 tók saumaskapurinn fljótt að verða hennar mesta starf fyrir utan að ala okkur Elínu systur upp sem var ærin starfi. Þau bjuggu í Danmörku í um 2 ár þegar pabbi lauk námi í rafmagnsverkfræði og komu heim í ársbyrjun 1956 rétt áður en Elín fæddist og þegar ég kom til sögunnar árið 1957 bjó fjölskyldan að Lindarhvammi 9 í Kópavogi. Þaðan lá leiðin á Kársnesbraut 13 og bjuggum við þar í eitt ár þangað til við fluttum í bílskúrinn í eigin húsnæði að Brekkuhvammi 4 í Hafnarfirði og þar átti ég 5 ára afmæli mitt.

Tvinni og títuprjónar eru samofnir æskuárum mínum mamma saumaði nær öll föt á okkur auk þess að sauma fyrir aðra. Ingunn fæddist svo 1967 og fjölskyldan var þá komin í endanlega stærð. Eins og ætlast er til af mömmum, var hún alltaf til staðar, tilbúin til að hlusta, gefa okkur mjólk og köku, þerra tárin og að telja í okkur kjark. Ekki ber skuggi á minningar mínar af mömmu og er ég ævarandi þakklátur henni og stoltur að hafa átt slíka mömmu.

Á mínum unglingsaldri fór hún meira að sinna verslunarstörfum, starfaði í Hafnarborg á meðan þar var verslunarrekstur, seldi hljómflutningstæki og raftæki hjá Einari Farestveit þar til hún réð sig á Skattstofuna við Suðurgötuna þar sem hún starfaði þar til hún hætti að vinna.

Mamma var listakona á mörgum sviðum, ég er búinn að segja frá saumaskap hennar en hún var snillingur  föndri og á efri árum fór hún að mála og lætur eftir sig fjöldamörg listaverk einnig útskorin, gerð í gleri og útsaumuð. Hún var virk í starfi Félags eldri borgara, var þar í stjórn og virk í starfi, dansi, pútti, málun, glerlist og kórstarfi.

Hún lagðist inn á spítala á laugardegi fyrir hálfum mánuði, kvefuð með hita sem var áhyggjuefni vegna þess hvítblæðis (CMML) sem hrjáði hana en sem hún hafði tekist á við af miklu æðruleysi og dugnaður hennar var aðdáunarverður.

Við öll kveðju mömmu með miklum söknuði og munum nú leitast við að fylla huga okkar af ánægjulegum minningum til að takast á við sorgina sem særir okkur á, þó á góðan máta.

Halló blaðamenn!

Í fyrsta lagi var Glitnir ASA í Noregi ekki sendur til norskra sparisjóða heldur var bankinn seldur.

Hvernig má vera að gert hafi verið lögtak í Glitni ASA í Noregi þegar síðar í fréttinni segir að lögð sé áhersla á að Glitnir í Noregi tengist ekki málinu. Auðvitað tengist norski hlutinn málinu en er kannski ekki viðriðinn svindlið.

Verðum við ekki að gera kröfu til að hægt sé að skilja hvað blaðamenn séu að skrifa.

Blaðamennska er meira en að þýða fréttir úr erlendum miðlum.

Norsk stofnun kærir Glitni til lögreglu

.. en heldur áfram framkvæmdum

Í tilkynningunni stendur: "Construction continues at the company's greenfield smelter project at
Helguvik, Iceland. The company is closely monitoring and evaluating the project in light of the disruptions in global financial markets."

"We are assessing the status of the Helguvik project across multiple fronts," concluded Mr. Kruger. "We continue to be confident that the smelter will be world class in terms of construction cost, productivity, conversion cost and environmental performance. In addition, the economic activity the project will create will be beneficial to Iceland during these volatile times. In the current environment, we have ceased making any new capital commitments and are reducing project spending. We believe the potential exists for a prudent way forward over time, but will soberly evaluate the feasibility of all elements of the project during the near term."

Framkvæmdum verður framhaldið - það kemur ekki fram í frétt Mbl.is

Fer yfir áform um Helguvík

Áfram Fjölnir

Skrýtið að menn vilji ekki kasta eldgömlu nafni.

Augljóst nafn á sameinuðu félagi væri "Áfram Fjölnir" eða miðað við aldur og fyrri störf "Á Fram Fjölni(r)?"

Geta félögin ekki átt í góðu samstarfi í stað þess að renna í eina sæng? Það er óþarfi að giftast nágrannakonunni þó maður vilji kaupa með henni sláttuvél.

Ekkert verður af sameiningu Fram og Fjölnis